Hepinize bahar dolu güzel dilekler efendim, umarım haller vakitler olabildiğince gıcırdır. Biz de olabildiğince formumuzdayız ya da güzel hava olasılıkları kafamıza vuruyor, tuhaf bir neşe doluyor içimize sanki iyi şeyler olacakmış da ramak kalmış gibi.
Neyse bu pozitif psikoloji beyanına rağmen baştan keselim konumuz paranoya endeksli artizlikler. Anlatayım: geçen oflaysınsta oturmuşuz bizim yeni işçiyle biraların hangisinin daha fazla kar getirdiğini konuşuyoruz, bizim yumurtacı çıkageldi yüzünde telaşlı bir ifadeyle. Ağabey dedi, yolda geliyordum, bir araba beni izledi gibime geldi, immigration memuru sanıyorum, benim son oturum başvurumda sorunlar vardı, bu yumurtacılığı da biraz kaçak yapıyoruz, galiba bu adamlar beni yakalamayı kafaya koymuşlar. Arkaya geçelim dedi, öyle de yaptık. Gel zaman git zaman aradan yarım saat geçiti ama bizim yumurtacının geleceğini sandığı immigration memuru felan gelmedi. Böyle olunca da adamı kısa bir sorguya tuttum bunları nereden çıkardığına dair, ağabey dedi tek tek herkes hakkında toplantı yapıyorlarmış, bak son dönemlerde benefit alanlara da dair haberler de dolaşıyor, benim yumurtacılık yaptığımı da duymuşlardır, beni kesin arıyorlar eminim.
Sakinleştirdik, belli ki korkmuş biraz kendini içinde bulduğu belirsiz durumundan, o korkularının da gerçek olduğunu inandırmış kendisine. Kimi kimsesiz olmaması da cabası. Dikkatli olmaya ol da senin için özel bir çabalarının olduğu da şu son dönemlerde dolaşan benefit ve tatil söylenceleri de biraz abartı dedik. Hadi bu tatile gidilirse immigration kayıt tuttacak haberleri rating için yapılan atmacalar da dikkat kendi kendine kafa yapma dedim yumurtacıya, bak gelen giden de yok, sen önlemini al ama sorunla da ortaya çıkınca uğraş, öyle birşey olana dek de kaygılanarak günlerini de kendine zehir etme dedik, 20 kutu falan da yumurta aldık, gönderdik arkadaşı. İki hafta sonra Southend’den telefon etti, deniz kenarına dinleniyormuş, konuşma iyi gelmişmiş.
Neyse bunun da gösterdiği gibi millet bazen başkasına bazen de kendisine verdiği önemden olacak, kendisini yaşamın tam da ortasında konumlandırarak bu paranoyalara giriyor. Tabii toplumsal bir boyutu da var sorunun. Sorun toplum üyelerine, sanır ki belediye, benefit, vergi, elektrik, gaz şirketi çalışanları, başka işleri yokmuş ya da onların yeteri işçisi varmış gibi, oturmuş onları konuşuyor, hayatlarını mahvetmek için komplolar entrikalar düzenleniyor. Keşke durum böyle olsa, olan birşey varsa da bu sorunların çoğunun ihmalden, yeteri işçi olmamasından, çalışma düzeninden felan olması. Neyse, böyle olsa da, herşeye rağmen masum tür bir paranoya bu, ya hayat ya eş dost boşluğunu kanıtlayıp böyle düşünenlere kuruntulu olmamaya dair önemli tecrübeler sağlıyor.
Asıl mesele hiçbir sorun olmadığı halde kendisini böyle hayatın tam da ortasında görüp bunu kullanmaya çalışanlar, bu artizler tabii. Örneği de bunu yeterince bu dönemde somutlayan gerici Reform partisi lideri Richard James Sunley Tice kardeşimiz. 4 değişik adı olsa da kendi arkadaşlarının “pound-shop Nigel Farage’ı” dedikleri yeni gericilik şampiyonlarından. Yerel seçimlerde caka atmasından başka karıştığı bir olayda olmadı ama yaptığı her açıklamada partisinin aldığı desteğin politikalarının ve kendisinin meziyeti olduğunu yansıtması, bu dışarıya dönük paranoyası bu demde artizliğini belirledi.
Richard dayımız 2021’den bu yana eski ismi Brexit şimdiki Reform olan partinin başkanı, eskiden bağış yapanların başında geliyordu, ne de olsa dayımız konut sektörü ve televizyon sunuculuğundan bayağı bir servet toplamıştı, sonra da tuttu partinin başkanı da oldu. Miyadını doldurduğundan parça parça olmaya başlayan iktidar partisinden sadece bir milletvekilinin partiye geçmesinin de gösterdiği gibi Muhafazakarlar açısından bir boşluğu dolduran Reform partisinin gerici şampiyonluğuna da odak olmasını da kendi başarısı sanıyor. Oysa gericilerin saklanacakları başka delik kalmamış ve arkadaş yüz kurtarıcı suçlulara geçici bir han sağlıyor.
Londra meclisinde partisinin bir koltuk kazanmasıyla da medyaya yaranıyor. Geçen gün kalkmış küresel ısınmanın nedeni patlayan volkanlar dedi, bırakın önlemeyi gelin küresel ısınmaya hazırlanalım dedi. Hazırlığı da olsa olsa millete şort tişört dağıtmak herhalde. İktidar partisinden de fazla göçmen düşmanlığı yapıyor arkadaş ve partisi, zamanında AB referandumunu ırkçı gündemi ilerletmek için kullanan önceli Brexit partisi gibi. Tice’nin ne karıştıracağı da belli değil, 1994’dan bu yana başka ülkelerde vergi kaçırmak için sakladığı banka hesapları gibi biraz meçhul arkadaşın yapacakları ama kötü türünden, sağı solu belli olmuyor ki olduğu provakatörlüğe uyuyor.
Fakiri kaygılandıran paranoya böylesi bir yuppy’nin elinde kendini satma malzemesi ki artizin yaptıklarındandır bilirsiniz. Fakir yaşadıklarıyla paranoyasına anlam vermeye çalışıyor, Tice kardeşimiz ise paranoyalarıyla yaşadıklarına. Ama tüm paranoyalar gibi onu olası değil somut gerçekler bekliyor; önümüzdeki seçimlerde partisinin başarısı ne olursa olsun kendi başkanlığının ve artizlik platformunun geçiciliğini. İsterseniz siz yanıtlayın yarın seçimlerden sonra gericiler nerde nasıl örgütlenecekler ve o kadar kodaman ve canavarvari artiz varken Tice’a ne olacağını. 15 dakkadır ünlü olduğu için öyle kalacağını sağlayan salak. Yani demem o ki, fakirler şüphelerini giderirken Tice’ın diğer uca savrulup daha tehlikeli olması olasılığının arttığı, ki diğer uçta kendisini herşeyin merkezinde sanmanın tam tersi, yani herşeyin dışında görmesi. Bu da onun için bir gerçeklik olunca ne tür bir artize evrileceğine ya da artizlerin nasıl evrileceğine dair gösterdiklerine: gericilik üzerinden bir artizlik kuşağının başında olduğumuzu.
Daha güzel evrimler efendim.
