Ay ayrımlar ayıydı. Artizi de, bu nedenle ayrışan.
Siz şimdi benim Filistin meselesinden dolayı dünya çapında şekillenen ayrımdan ya da ayrışmadan bahsedeceğimi sanıyorsunuzdur ama alakası yok.
Bişeyler anlatayım konuyla ilgili, umarım sizin anlamak istedikleriniz olur. Ki böylece de anlatmak istediğim ayrımın bu ayrım olmadığını ve bu ayrışımla da alakası olup olmadığını anlatırım böylece.
Efendim bugünlerde dükkânın dizaynını değiştirdik, bir re-fit yaptık. Şimdi ben ne kadar bir işletmeci olayım olmayıyım, bu değişim artık koşulların gerekli kıldığı, ben değil başkası olsa da yapılması gereken bir değişimdi. Take-in’e hâlâ yansımadı ama iyi oldu. Çağa uyacan işte, ortalık eski püskü, bazı yerler karanlık, kimi şelfler tozlu, olmaz öyle, siz ne kadar 90’lar oflaysıns dekorlarına dair nostalji yapmak isteseniz de. Mesela bu değişim keyfi olarak yapılabilecek bir değişimden ayrılıyor. Zorunlu ile yeterli arasındaki demezseniz buna istenilenle gerekli olan arasındaki ayrım deyin. Bilemediniz doğal olanla insani değişim arasındaki ayrım. Bizim bir dükkân gibi her yapı, mesela yerine başkası konsun konmasın, eskir ya da siz köpeğinizi ne kadar eğitirseniz eğitin ya da eğitmeyin hayvanların toplumsal olarak değişen yerlerine, kentleşmeye vs bağlı olarak çocukluğunuzda bildiğiniz hayvanlardan farklı olmaları gibi bir değişim.
Bayağı bir ayrım ağbi diyecekseniz ve artizle alakası ne ola ki? Anlatıyorum canlarım, ciğerlerim, anlatıyorum: yine mesela ayrımlardan devamla, geçen bir toptancı temsilcisi geldi, malların hangisinin satılıp hangisinin kaldığını ve hesabın ne olduğunu anlamak için harcadığı zaman kadar bizim üç dükkân ötemize dükkân açmış arkadaşının dedikodusunu yapmakla geçirdi. Hem geldiğinde dışarıda park edilmiş arabasına, hem de giderken dışarıda sigara içen cüssesinin kendisine göre yamukluğuna küfür ederek. Hesapları arada yaptık. Dedikodunun, verip vermesinin nedeni de kıskançlık, başka bir şey yok. Şimdi bizim gibi toplumsal ve ekonomik adalet yanlısı dükkân sahibi bir Anadolu efendisi için kıskançlık kolay kolay bir açıklama olmasa da bu durumda öyleydi, çünkü toptancının verip veriştirmesinde ilke ve doğrularla ya da hadi bilemedin ahlakla ilgili bir şey yoktu: söylediklerinin hepsi, onda var bende yok, dükkan ve para için gereksizce çok çalıştı gibi bayat laflar. Alın gerekli ve gereksiz çalışma ayrımı. Lan olm dedim, iki kapı öteye başka yer yokmuş gibi dükkan açarak işine ket vurduğu benim, sana ne oluyor diyerek bir de gerekli konulara ilgi verme ile gereksiz konulara ilgi verme arasındaki ayrıma dikkat çekmiş oldum. Ayrımlar ağı böyle serpildi gitti işte.
Neyse bunun da gösterdiği ayrımlarla şekillenen bir kafadan dolayı nefret tükürüğü Braverman, bütçe açıklamalarında halkı kim sever diyerek yüzsüzlük pazarlamayı sürdüren maliye bakanı Jeremy Hunt, ne idüğü belirsiz başbakan Sunak ya da akıl fakiri Starmer ya da kuzey Londra’da hepsinin Kürt veya Türk temsilcileri değil de hepsinin olmak istediği yeni içişleri bakanımız James Cleverly bu ayın artizi oldu. Alın başka bir ayrım: başka artiz olmak isteyen artizler ve kendisini artizliğin tanımı sayan artizler, the artiz, James dayımız.
Şekil şükül o biçim, çizgili takımlar, ince ütüler, bürokratik ağız, Dışişlerinde kural dışına çıkmamalar, Boris gelsin Truss gitsin Sunak tırmansın, herkesle pampalıklar. David Lammy’i kim sever alın size alıştığınız Asya erkânından farklı bir çokkültürlü muhafazakârlık ya da gericiliğin sömürgeleştirdikleri tarafından desteklenmesi timsali, adı güzel, kendi güzel, Cleverly dayı, dost dost dost. Bizim Kürt Nadim Zahawi kadar olmasa da siyasi hayatına ev kiraya vermekten kazandığı servetle de atılan James kardeşimiz, Londra belediye meclisindeki görevinden sonra 2015’te milletvekili oldu. O günlerde siyah gençlerin Hıristiyanlıktan uzaklaşmalarının da sorunlarının kaynağı olduğuna dair şeyler söyleyip yine kendisi gibi olmaya özenen o dönem belediye başkanı adayı Shaun Bailey gibi salakların, ırkçılığa maruz kalmış toplumlardan gelmelerine rağmen söyledikleri ırkçı salaklıkları destekledi. Bunların hepsinin içinde de askeri madalyalar almayı da sürdürdü tabi. 2022’de Dışişleri Bakanı olmadan da önce 2019’da da Kraliyet Meclisine (Privy Council) seçildi.
Dediğim gibi öyle göze batar bir şey de yapmadı bu ay. Artizliği olduğu boş, sığ ve çapsızlığa rağmen güçlülerden yana rolünün gerektirdiklerini samimiyetsiz biçimde yerine getirmesi. Alın size bir artiz tanımı ve alın önceki yazılarda verilen tanımlardan bu açıdan ayrımı. Demek ki ayrımları da koordine edip birbirleri açısından anlamlı kılan da pratik açıdan gerekli olup olmadıkları. Ki Cleverly dayımızın artizliği tüm yönleriyle gözler önündeydi. İçişleri koltuğuna geçer geçmez, daha önce Braverman liderliğinde bakanlığının geçirmeye çalıştığı ve göçmenlerin başvuruları sonuçlanana kadar Ruanda’da tutulmasıyla ilgili yasa tasarısının Yargıtay tarafından red edilmesinden sonra ne derse beğenirsiniz. Tamam dedi James dayımız Cleverly, Yargıtay göçmenlerin Ruanda’ya gönderilmesinin önünde engeller olduğunu söylüyor, biz de bu engelleri ortadan kaldırırız, bu konuda hükümetin planları yerine yine de gelir dedi. Usul usul ama sarsılmazca sadık Cleverly dayımız efendilerinin program ve planlarına. Ukrayna’da hava attığı savaştan bu yana, Çin konusunda ilişkiler geliştirilebilir şeklindeki artizliklerinden ve Hakan Fidan abimizle görüşüp Türkiye ile Brexit sonrası ilişkilerin hayatiliğinden dem vurmasından da sonra bunlar.
Ne de olsa yaşına göre parlak, usülü de sonradan görme öğrenilen bir usül olarak deneyim gereği kolay öğretilebilir olduğu için usül öğretiyor James emmi. Ama diğer artizlerin dayı hakkında düşünüp özendiklerini dayı da yaşadığını sandığı ama anlamadığı gerçeklikten bekliyor ki bilmiyor, samimiyetsizce sandığı düzgünlük hiçbir zaman bu toplumsal düzende mümkün olmadığından, sürdükçe de ortamın sadece Sunak ve Braverman gibi süprüntüleri götüreceğini anlayacak gibi değil. Kendisinin şöhretinin nedenin de Braverman gibi başkalarına ihtiyaç duyulmamasından! Vay ki vay! Anlasaydı artiz olmazdı, kendi olmazdı. Cleverly’nin Enfield tezahürleri milletvekilleri gibi mesela.
Daha da kötü şeyler olmamamıza efendim.
