Liverpool’da oldukça disiplinli bir konferansta, milletvekilleri en iyi davranışlarını sergilerken ve neredeyse hiçbir anlaşmazlık yaşanmazken, bir parıltılı konfeti atan protestocu, parti lideri Keir Starmer’ın konuşmasını bölmeye çalışarak bazı dramatik anlar yaşattı.
İşçi lideri ceketini çıkardıktan ve kollarını sıvadıktan sonra gelecek yıl beklenen genel seçim öncesinde kritik bir konuşma yapma girişimini “bir aptalın” engellemesine izin vermeyeceğini belirtti.
Konferanstan ne öğrendik? John Lennon’ın memleketi Liverpool’da Sir Keir, kendisini sınıf kahramanı olarak tanıttı. “Sınıf tavanını” yıkmaktan bahsetti.
Hamas’ın saldırısı, İşçi Partisi konferansının havasını bir adım bozsa da Filistin halkının mücadelesini içinden yok etmeye çalışan bir parti için zorlu soruları da gündeme getirdi. Sir Keir hızla Hamas’ı “teröristler” olarak kınadı, fakat arkasından gelen Gazze saldırısını görmezden geldi.
Tersine eski başkan Jeremy Corbyn, yakındaki solcu bir festivalde, İsrail’in Gazze’ye karşı işlediği korkunç suçu kınamaktan kaçınmadı. Corbyn’in liderliği sırasında, konferans salonunda Filistin bayrakları sallanırken parti içindeki hızlı değişim, Starmer’in konuşmasında İsrail’in “kendini savunma hakkına” vurgu yapması ve körü körüne desteklemesiyle daha da belirginleşti.
Bu arada, gölge bakan Afzal Khan, İsrail’in ırk ayrımını sona erdirilmesini talep eden Filistin Dayanışma Kampanyası tezgahının önünde fotoğraf çekildiği için özür dilemek zorunda kaldı.
Parti, siyasi liberal merkezini hızla işgal etmeye çalışıyor ve Muhafazakârların daha da sağa kayışını kullanarak orta seçmenlerin elde edilebileceğini düşünüyor. Starmer, konferans konuşmasında, Corbyn’in liderliğinden bu yana İşçi Partisi’nin artık “jest siyaseti” ve “protesto” partisi olmadığını vurguladı.
Yeni İşçi Partisi döneminin yankıları her yerdeydi ama azınlıkla politika detayları vardı.
Starmer, 1.5 milyon yeni ev planlarının, teknik kolejler ve planlama reformu konularına değindi. Gölge hazine bakanı Rachel Reeves ise özel okul ücretleri üzerindeki KDV’nin yeniden onaylanması gibi bazı ayrıntıları da konuşmasında paylaştı.
Kamu hizmetleri konusunda reform hakkında çok şey duyduk, ancak İşçi Partisi’nin yatırımı artırmadan nasıl başaracağına dair pek bilgi verilmedi.
Ve İşçi Partisi’nin kamulaştırma çağrılarını yerine getirmeyi amaçladığına dair herhangi bir işaret de yoktu. Parti üyeleri ve sendika üyeleri hâlâ bu yönde istekli, bu nedenle konferans enerjinin ulusallaştırılması gibi politikaları kabul etti. Ancak bu oyların parti manifestosuna herhangi bir etki yapmasını bekleyen kimse yok.
Bunun yerine, Reeves ve Starmer tarafından çizilen vizyon, düzenin korunmaya devam edilmesinden başka bir gelecek vaat etmedi.
Dış politika, militarizm ve savaşçılık desteği hakkındaki konuşmalar, konferans salonunda tamamen sorgulanmadan yapıldı. Muhtemel bir İşçi hükümetinin, bizi tehlikeli yola sürükleyen Muhafazakârların yolundan farklı bir yola götürmeyeceği görülüyor.
