Bugün kahramanımız, İngiltere’de kadınların oy hakkı için dirençli bir mücadele vermiş olan bir işçi kadın: Alice Hawkins!
13 yaşından itibaren Leicester’da bir bot ve ayakkabı fabrikasında çalışmaya başlayan Alice, yıllar sonra, altı çocuk annesi olarak, Equity Shoes’da makinist düzeyine yükselmişti. Fabrikanın Kadın İşbirliği Loncası’nın aktif üyesiydi ve burada Thomas Mann’ın yazılarını okuyarak sosyalizme ilgi duymaya başladı. 1894’te Bağımsız İşçi Partisi’ne katıldı ve bu örgüt aracılığıyla “sol komünist” Sylvia Pankhurst ile tanıştı.
Alice, kadınların eşit söz ve oy hakkına sahip olmaları için gerçekten çetin bir mücadele verdi. Beş kez hapse atıldı. Önce, Parlamento önünde düzenlediği büyük bir gösteride tutuklandı ve 29 kadınla birlikte hapsedildi. Sonra Churchill’in halka açık bir toplantısına protesto için zorla girmeye çalıştığı için ikinci kez tutuklandı. Üçüncüsü, Home Office penceresinden bir polisin kafasına tuğla fırlattığı için oldu… Bir posta kutusuna mürekkep döktüğü için bir kez daha ve son olarak geceleri golf sahasında slogan attığı için…
Hapishanelerde de boş durmadı. Kadın gardiyanlar, onun gözünde işçi sınıfının bir parçasıydı ve örgütlenmelerine öncülük etti.
1913’te Hawkins, önde gelen politikacılar David Lloyd George ve Sir Edward Gray ile konuşmak için seçilen temsilciler arasındaydı. İşçi sınıfı kadınlarını temsil ediyordu.
1914’te savaş başladığında, hükümetle pazarlık yaparak WSPU üyesi tüm mahkûmların serbest bırakılması koşuluyla protestolarını durdurdu. Alice Hawkins’in kocası Alfred’in de aralarında bulunduğu 100 erkek işçinin yanı sıra, bu süreçte 1.300 kadın işçi tutuklanmıştı.
Alice Hawkins, Leicester WSPU’nun örgütlenme çalışmaları boyunca, köy meydanlarında açık hava toplantıları düzenledi, fabrika kapılarında kadınlara seslendi, çevredeki kasabalara ve köylere ziyaretler yaptı.
Ancak bu kadar yoğun faaliyet, ulaşım zorluklarıyla kesintiye uğrayabiliyordu. Kullanabildiği tek araç bir attı!
Alice, Clarion Gazetesi ile bağlantılı ve S. Pankhurst’ın da içinde olduğu sosyalist bir grup olan Clarion Cycling Club’la ilişki kurdu. Bu andan itibaren kulüp, bisikleti bir eğlence aracı olarak değil, propaganda ve örgütlenme çalışmasının olanağı halinde kullanmaya başladı. Muhafazakâr basın, kadınların bisiklet kullanmasının “kamu ahlakına aykırı” olduğu gerekçesiyle bir kampanya açtı. Bu gerici kampanyaya karşın, Alice ve süfrajet arkadaşları bisikletlerini Leicester çevresinde ve komşu kasabalara gidebilmek için sürmeye devam ettiler.
Bisikletli kadınlar grubu o kadar başarılı oldu ki, Loughborough’da yeni bir WSPU şubesi kurmak için yeterince yeni üye kazanıldı ve oldukça iyi miktarda bağış toplandı. 1910 yazında, Hawkins ve diğer süfrajet’ler her Pazar sabahı 6 ila 30 mil uzaklıktaki Syston, Shepshed, Castle Donington, Kibworth ve Melton Mowbray gibi kırsal köylere doğru yola çıktılar. Hedeflerine vardıklarında, açık hava toplantıları düzenlediler, destekçileri selamladılar, WSPU kitapçıklarını ve bildirilerini dağıttılar ve bağış topladılar.
Ancak bisikletli kadınlar grubu yalnızca sendika çalışması için değil, esas olarak kadınların oy hakkı için de etkili kampanyalar düzenliyorlardı. Bisiklet, Leicester WSPU’nun kadınların oy hakkı için verdiği mücadelede oldukça önemli bir rol oynadı.
