Son rakamlara göre, kadınlar erkeklerden yılda ortalama 7.572 Sterlin daha az kazanıyor. Bu rakam 2023 yılında 6.888 Sterlin’e düşmüştü. Rapor, mevcut tam zamanlı ücret farkının %11.3 olduğunu tahmin ediyor.
Araştırmacılar bu artışın, hükümetin çalışma saatleri ve kazançları kaydetme yönteminde yaptığı ve artık en çok kazananların verilerini de içeren değişikliklerden kaynaklandığını belirtiyor.
Fawcett Society başkanı Jemima Olchawski, bu Eşit Ücret Günü’nün cinsiyetler arası ücret eşitsizliğinin “sadece kalıcı değil, aynı zamanda derinleşme riski taşıdığını” hatırlattığını ve yeni yöntemle durumun “daha önce sanıldığından da kötü olabileceğini” gösterdiğini belirtiyor.
Ücret eşitsizliğine yol açan en önemli etkenlerden biri, kadınların bakım sorumlulukları nedeniyle yarı zamanlı, düşük ücretli veya güvencesiz işlerde çalışma ihtimallerinin daha yüksek olması.
Yardım kuruluşu 2023 raporunda kadınların yarı zamanlı çalışma olasılığının (%27) erkeklere kıyasla (%14) neredeyse iki kat daha fazla olduğunu tespit etmişti.
Bu yılki veriler de önemli bir “annelik cezası” olduğunu ve meslek ve sektör farklılıklarının aradaki farkın yüzde 45’ini oluşturduğunu gösterdi.
Bangladeşli (yüzde 28.4), Pakistanlı (yüzde 25.9) ve beyaz ve siyah Karayip (yüzde 25) kökenli kadınlar arasındaki ücret farkları da beyaz İngiliz erkeklere kıyasla daha büyük ve bu durum halihazırda yaşadıkları mali eşitsizlikleri daha da kötüleştiriyor.
Genel olarak, aradaki farkın büyük bir kısmı açıklanamıyor; veriler, kadın ve erkekler aynı saatlerde, aynı işlerde çalışsalar ve aynı yaş, etnik köken ve geçmişe sahip olsalar bile cinsiyetler arası ücret farkının yaklaşık üçte ikisinin hala ortaya çıktığını gösteriyor.
Olchawski, “Eşitliği gerçekten sağlamak için, kadın emeğinin değersizleştirilmesi, uygun fiyatlı çocuk bakımı eksikliği ve kadınların, özellikle de annelerin işgücünde tam potansiyellerine ulaşmalarını engelleyen sistemik engeller de dahil olmak üzere uçurumun temel nedenlerini ele alan kapsamlı, departmanlar arası bir stratejiye ihtiyaç var” dedi.
Sendikalar Konfederasyonu TUC Genel Sekreteri Paul Nowak, İşçi Partisi’nin Ekim’de Parlamento’ya sunduğu İstihdam Hakları Yasa Tasarısı’nın, büyük işverenlerin cinsiyete dayalı ücret farklılıklarını nasıl kapatacaklarına dair net eylem planları ortaya koymalarını gerektireceği için kadınların ücret ve eşitliği açısından “hayati” önem taşıdığını söyledi.
“Cinsiyetler arası ücret farkının temel nedenlerinden biri olan bakım sorumluluklarının büyük kısmını hala kadınların üstlendiğini biliyoruz, bu nedenle bakımın düzeltilmesi ücretlerinin artırılması için kritik önem taşıyor.”
Ayrıca sosyal bakım alanında çalışanlara, ücret ve koşullar konusunda yapılacak iyileştirmelerin “personelin işe alınmasına ve elde tutulmasına yardımcı olacağını” vurguladı.
TUC analizine göre, tüm kadın çalışanların ücreti erkeklere göre yüzde 14.3 daha az ve bu genel olarak kadınların 52 gün ücret almadan çalışması anlamıına geliyor. 50-59 yaş arası kadınlar yüzde 19.7 ile en yüksek ücret eşitsizliğine maruz kalıyor ve 72 güne eşdeğer bir süre ücretsiz çalışıyorlar. 40-49 yaş grubunda ise bu oran yüzde 17 ve ücretsiz çalışılan gün sayısı 62.
Equality Trust, 2020 raporunda, o zamanki ilerleme hızıyla cinsiyetler arası ücret farkının ortadan kaldırılmasının neredeyse 200 yıl alabileceğini tahmin ediyordu. Kuruluşun yöneticisi Jo Wittams, “Bugün, cinsiyetler arası ücret farkının geçen yıla göre daha fazla olduğu bir ortamda, bu bile iyimser bir tahmin olabilir” diyor.
“İşverenlerin raporlama zorunluluğu olmadığı için etnik köken ya da engellilik ücret farklarının ne zaman kapanacağını bile tahmin edemiyoruz; bir rapora göre etnik köken ücret farkının ne olduğunu öğrenmemiz bile 50 yılı bulabilir.”
UNISON sendikası eşitlik başkanı Josie Irwin şu uyarılarda bulunuyor: “Kuruluşların sadece cinsiyete dayalı ücret farklarını bildirmeleri yeterli değil. Hükümet, Birleşik Krallık’taki her kurum ve şirketin bu konuda bir şeyler yapmak üzere harekete geçmesini sağlayacak şekilde yasayı değiştirmeli. Ancak toplum, kadınların bakım rollerini diğer işlerden daha az değerli olarak görmeyi bırakana kadar, herhangi bir ücret ilerlemesi yavaş olmaya devam edecektir.”
