Virginia Woolf, İngiliz edebiyatının en zeki, yenilikçi ve “düzen dışı” yazarlarından biriydi. Woolf, kadınların ikinci “ikinci sınıf insan” sayıldığı yıllarda okula gönderilememiş, babası tarafından eğitilmiş ve babasının zengin kütüphanesinde eline geçen bütün kitapları okuyarak kendisini geliştirmişti. Virginia Woolf’un, 1895’de, henüz 13 yaşındayken bir gazetede kısa hikâyeleri yayımlanmaya başladı.
Bir yazar olarak ünlendiği zamanlarda ise, romanlarını, tutuculuğun hâkim olduğu Victoria tarzı yaşam koşullarına karşı görüşlerini açıklayan temalar ve konular ekseninde yazdı. Virginia Woolf, erkeklerin kadınlardan üstün olduğu yolundaki gerici görüşlere karşı çıkışını, eşcinselliğini açıkça savunarak ve feminist harekete aktif olarak katılarak göstermiştir. Bu aykırı, olağanüstü zeki ve yetenekli yazar, bugün de, yüz yıl öncesinden günümüze uzanan eserleriyle yaşamaya devam ediyor.
Bugün onu, gençlik yıllarına ait, pek bilinmeyen muzip bir oyununu anlatarak analım.
Aslında içine kapanık bir kişilik olan Virginia Woolf, erkek kardeşi ve iki arkadaşlarıyla birlikte, yüzlerini isle karartıp, sakal bıyık takarak “Habeşistan kraliyet ailesinden bir grup asil” kılığına girmişler, İngiliz Kraliyet donanmasına ait, H.M.S. Dreadnought gemisine bir ziyaret ayarlamışlar. Şatafatlı törenle karşılanmışlar ve bu ziyaret anısına güzel fotoğraflar çektirmişler. Bu şaka, basına yansıyınca ciddi komutanlar alay konusu olmuş.
Hayatı erkeklerin bütün gerici önyargılarıyla egemen oldukları bir toplum içinde yaşamanın güçlüklerini göğüsleyerek geçen Virginia Woolf, özellikle kadın zekâsının ve yaratıcı yeteneklerinin küçümsenmesine eserleriyle cevap vermiştir. Ve kadınlara önerdiği çıkış yolunu şöyle özetlemiştir: “Kendinize ait ayrı bir oda ve boş zaman yaratın. Ve yazın, erkekler ne der diye düşünmeden yazın!”
Dreadnought gemisinin burnu havada komutanlarını alay edilecek hale getirmesi de, vasiyetinin çarpıcı bir uygulamasıdır.
