Cinsel istismara maruz kalan çocukları koruması ve suçluları yakalaması gereken Metropolitan Polis, ‘mağdur çocukları suçlamaktan’ suçlu bulundu. Londra Büyükşehir Belediye Başkanlığı Polis ve Suç Dairesi (Mayor’s Office forPolicing and Crime) Haziran 2023’te polisin çocukları nasıl koruğunu araştırması için Kraliyet Zabıta, Yangın ve Kurtarma Hizmetleri Müfettişliği (His Majesty’sInspectorate of Constabularyand Fire & Rescue Services)’ni görevlendirdi. Araştırmasını geçtiğimiz ay tamamlayan Kraliyet Zabıta, Yangın ve Kurtarma Hizmetleri Müfettişliği Metropolitan Polis’i çocuklara yönelik cinsel istismar vakalarında “mağduru suçlamaktan” suçlu buldu.
Araştırma için görevlendirilen Kraliyet Zabıta, Yangın ve Kurtarma Hizmetleri Müfettişliği, polisin çocukları riske atan sorumsuzluğundan kaynaklı endişeleri nedeniyle daha raporun yayınlamasını beklemeden geçen yılın Ekim ayında bir basın açıklaması ile endişelerini kamuoyu ile paylaşmıştı. Ekim ayında yapılan basın açıklamasında Metropolitan Polis’in çocuk koruma yaklaşımının savunmasız çocukları riske attığını ve acil iyileştirmeler yapması gerektiğini tespitine yer verildi. Açıklamada Metropolitan Polisin;
– “Çocukların kayıp olduğu bildirildiğinde riskleri uygun bir şekilde tespit etmek ve değerlendirmek ve yeterli müdahalede bulunmak”; ve
– “Çocukların suç veya cinsel sömürü riski altında olduğu veya bunlardan zarar gördüğü durumları etkili bir şekilde soruşturmak” hususlarında başarısız olduğuna dikkat çekilmişti.
Müfettişlik ayrıca, “mağduru suçlayıcı dilin sıkça kullanılması ve bu anlayış eksikliğinin polis soruşturmaları üzerinde daha geniş çapta yaratabileceği potansiyel etki ve savunmasız çocukların korumasız kalması” konusunda duyduğu endişelere de ayrıca vurgu yapmıştı.
Raporun yayınlanması ile birlikte müfettişliğin endişelerini acil olarak kamuoyu ile paylaşmakta ne kadar haklı olduğunun detayları da ortaya çıkmış oldu. Metropolitan Polis, suç ve cinsel istismar mağduru çocuklara yardım etmek yerine çocukları suçlamayı tercih eden bir kurum durumunda. Mağdur çocuklar, Metropolitan polis tarafından “kötü seçimler yapan” veya “kendini riske atan” kişiler olarak tanımlanmakta. Rapor Metropolitan Polisi “çocuk cinsel istismarı ve çocuk suç istismarının doğasını ve kapsamını etkili bir şekilde anlamamak”la suçluyor. Müfettişler Metropolitan Polisin soruşturduğu 244 dosyayı inceledi. Yapılan incelemede soruşturmaların yarısının yetersiz bulunurken, harekete geçmede geç kalındığı, gerekli prosedürlerin takip edilmediği ve denetimin zayıf olduğu tespitleri yapıldı.
Raporda müfettişleri en çok endişelendiren sorunların başında Metropolitan Polis’in kayıp çocukların bulunmasına dair yaklaşımı yer almakta. Polisler “kayıp çocukların başlarına gelen istismardan kısmen veya tamamen” çocukları sorumlu tutuyor. Kayıp çocuklar “kötü seçim yapmak” veya “kendini riske atmak”la suçlanıyor. 184 istismar dosyasından 22’sinde kurbanı suçlayan bir dil kullanılırken, 100 dosyada polis çocuklarla yüz yüze görüşme yapma zahmetine bile katlanmamış.
Polis, 14 yaşındaki bir kız çocuğunu “yaşlı erkeklerle seks arayışında” olarak tanımlarken, 15 yaşındaki bir kızdan “seks işçiliği yapan” olarak bahsediyor. Tecavüze uğrayan 12 yaşındaki bir kız çocuğu ise ” cinsel ilişkide yetişkin erkekleri tercih ediyor ” diye tanımlanıyor.
Rapor, soruşturmayı yürüten personelin, müfettişlerin ve amirlerin çocuk cinsel istismarı, suç istismarı ve kayıp çocuklar arasındaki bağlantıları anlamadıklarına da yer veriyor.
Polislerin çocuk istismarını soruşturacak “beceri ya da bilgiye” veya çocuklarla ilgilenme konusunda herhangi bir eğitime sahip olmadıkları da rapordaki tespitler arasında yer alıyor. Bu eksiklikten kaynaklı olarak da polisler “çocukları korumak yerine başarılı bir kovuşturma yapmış olmayı” yani dosyaları kapatmayı tercih ediyor.
Rapor bir kez daha, polislerin çocukları korunmaya muhtaç savunmasız insanlar olarak görmediğini gösteriyor. Bunun yerine çocukların hayatlarını kurtarmayı zaman kaybı olarak görüyorlar ve suçu istismara uğrayan çocukların üzerine yıkarak dosyaları kapatıyorlar.
Bu tespitler, kurumsal olarak kadın düşmanı, homofobik, ırkçı ve yozlaşmış olduğu bilinen bir kurum için bile şok edici nitelikte. Kendimizden çok çocuklarımızın güvenliğini teslim ettiğimiz polis, asıl suçlularla mücadele etmek yerine, çocukları suçlayarak dosyaları kapatmayı tercih ediyor. Polisin bu kolaycılığının kurbanı ise toplumun en korumasız kesimlerinin başında gelen çocuklar ve kadınlar oluyor.
