Bizim Arif’e inanacak olursanız, Devonshire granitinden yapılmış o 45 metrelik sütunun tepesindeki adam, çevresindeki dört aslandan korktuğu için oraya tırmanmıştır! İşin aslı şu ki, bu şahıs Amiral Horatio Nelson’dur ve Thames Nehri’ne demirlemiş olan şanlı donanmasını gururla selamlamaktadır! Napolyon’un İspanya Krallığının desteğindeki donanmasını Taraf-ûl Dahaggra deniz savaşında perişan ederek İngiltere Krallığının dünyanın tüm denizlerine hâkim olmasının kapısını açan odur.
Bu büyük deniz savaşı, tarihe Trafalgar Savaşı olarak geçmiştir ve Lord Amiral Nelson zafer kazandığı o savaşta ağır yaralanmış ve dönüşte ölmüştür. Daha önceki savaşlardan birinde bir kolunu kaybetmiş, bir başka savaşta da gözlerinden biri oyulmuştur! Şimdi o haliyle, kimsenin şapkasını düşürmeden bakamayacağı kadar yüksekte, yapayalnız duruyor.
İngilizlerin Trafalgar dedikleri yere Araplar Taraf-ûl Dhaggra derlermiş. Nasıl telaffuz edildiğine bağlı olarak bu son kelime, Dhaggra, garb, dağgr, veya aggra olabilir. Hepsinin anlamı farklı ama söylenişleri birbirine yakın. Arapların kastı, eğer Taraf-ûl Garb ise “batı tarafı” demektir. Dağgr ise, hainlerin veya kâfirlerin tarafı anlamına geliyor; yok, Aggra ise, denizlerin sonu olan Herkül Sütunları demektir!
Hepsi de Cebelitarık boğazının kıyısındaki bu küçük kentin adı olabilir. Hem Araplara göre batıdadır, hem yine Araplara göre hain kâfirlerin tarafıdır, hem de Akdeniz’in sonu ve Okyanusun başlangıcı olduğu için, mitolojideki Herkül Sütunları’nın tarifine uymaktadır.
Gelgelelim, İngiliz için bunların hiçbir önemi yoktur. Meydanda başıboş dolaşanların pek umurunda olmasa da, 215 yıl önce Amiral Nelson’un Napolyon’un imparatorluktan düşüp sürgüne gitmesine sebep olan zaferi anlamını bilmediği o kelimeyle anılıyor: Trafalgar Savaşı!
